Öğrenimini Ankara’da Walter Gerhard, İzzet Albayrak ve Lico Amar ile sürdürdü.

1948 yılında “Üstün Yetenekli Çocuklar” yasası kapsamında İdil Biret ile beraber öğrenim görmek üzere Fransa’ya gönderildi. Yasa çıktıktan belli bir süre sonra önce Roma’ya gitti. Eğitim için gittiği okulun eğitimcisi öldüğünden dolayı Fransa’ya gitmek zorunda kaldı.

1952 yılında Paris Konservatuarı’nda Gabriel Bouillon’la çalışarak konservatuarı birincilik ödülüyle bitirdi.

1954 yılında Cenevre Uluslararası Yarışmasında birincilik,

1955 yılında Viotti Uluslararası Yarışmasında ikincilik,

1956 yılında Munich Uluslararası Yarışmasında ikincilik kazanma başarılarını gösterdi.

1957 yılında katıldığı M. Long – J. Thibaud Uluslararası Yarışması’nda Paris Şehri Ödülü’nü aldı.

Uzun yıllar Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasında ve kurucuları arasında bulunduğu Ankara Oda Orkestrası’nda başkemancı ve solist sanatçı olarak yer aldı.

1960 yılında Türkiye’nin ilk konser piyanisti Ferhunde Erkin’le kurduğu keman-piyano ikilisi onlara adeta şöhreti getirdi. Sonrasında ile Gülay Uğurata ile 29 yıl bir ikili olarak müzik yaşamlarına devam ettiler.

1970’li yılların başında orkestra şefi Gürer Aykal ve eşi Faruk Güvenç ile Ankara Oda Orkestrasını kurulmasını teşvik etti. 100’den fazla konser verdiler ve konserlerin plakları basıldı.

Ülke tanıtımı başarısından dolayı Devlet Sanatçısı Seçildi!

1971 yılında “Devlet Sanatçısı” unvanıyla onurlandırıldı.

Yurtdışında ise ünü yayıldı ve birçok ülkede turneler yaparak hemen hemen her kıtaya sanatını taşımıştır. Gittiği ülkelerin içinde İngiltere, Fransa, Almanya, İtalya, İsviçre, Belçika, Hollanda, İsveç, Norveç, Rusya, Çin, Japonya, Kanada, Amerika ve Güney Amerika bulunup, bu ülkelerde konserler verdi.

Üst düzey konçertolara çağrılan Suna Kan, Londra Senfoni, Los Angeles Filarmoni, Bamberg Senfoni, Moskova Senfoni, Fransa Ulusal Radyo Senfonilerine katıldı. Istvan Kertesz, Walter Susskind, Zubin Mehta, Hans Rosbaud, Louis Fremaux, Gotthold Lessing, Michel Plasson gibi birçok ünlü şefin eşliğinde ustalığını tescil ettirdi. Yehudi Menuhin, Igor Bezrodni, Pierre Fournier, Andre Navarra, Frederick Riddle ile ikili konçertolar yaptı.

Sanatçı, 1996 yılında Sevda – Cenap And Müzik Vakfı Onur Altın Madalyası ile ödüllendirildi.

1997 yılında Müşerref Hekimoğlu’nun yazdığı “Suna Kan: Öz Şarkısını Duyuran Keman” adlı kitap Sevda – Cenap And Müzik Vakfı tarafından yayınlandı.

Suna Kan’ın Özel Hayatı

1960 yılında kendisi gibi müzisyen ve ayrıca müzik eleştirmeni olan Faruk Güvenç ile evlendi. Bu evlilik 22 yılı sürdü.

Faruk Güvenç’in 1982’de ölümünden 6 yıl sonra 2. evliliğini 1988 yılında diplomat Halit Güvener ile evlendi ve sefire olarak Macaristan’da bulundu. 1990 yılında Halit Güvener’in ölümüyle evliliği bitti.

Fransa Grenoble Üniversitesi İktisat Fakültesinde okumuş, Devlet Planlama Teşkilatının kuruluşunun öncülerinden, ODTÜ rektör yardımcılığı ve Dünya Bankası uzmanlığı yapmış olan iktisatçı Atilla Sönmez ile hayatını birleştirdi.

2006 yılında Atilla Sönmez’in ölümünden sonra bir daha evlenmedi.

Suna Kan’ın Acı Günü

Dünyaca ünlü keman sanatçısı Suna Kan, hayatının en acı konserini 22 Nisan 2006 tarihinde Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti’nin organize ettiği  Gazetecilik Başarı Ödüllerinin dağıtıldığı İzmit’te aldı.

Konser öncesi, Ankara’da tedavi gören eşi Atilla Sönmez’in ölümünü öğrendi. Buna rağmen çıktı ve 1.5 saat konserini verdi. Seyirci bunu bilmiyordu. Öğrendiğinde uzun uzun ayakta alkışlandı. Suna Kan, o gece için sorulan neden sorusuna “Sanatçı iyi ve kötü günde işini yapmaya çalışıyor. Ben de onu yapmaya çalıştım” açıklamasını yapmıştı.

Suna Kan’ın Ödülleri

• Cenevre Yarışması (1954)
• Viotti Yarışması (1955)
• Temtobant yarışması(1956)
• Long-Thibaud Yarışması (1957) – “Paris Kenti Ödülü”
• Vitring yarışması(1958)
• Kulitibang yarışması(1965)